มโนเพ้อ ฝัน ฉันกับนาย3

"โทษทีๆๆ"
"นี่ผมอายุมากกว่ายูนะ ควรใช้ภาษาสุภาพสิ" อะไรนักหนาเนี้ยยยยยยย><
"เอ่อ ขอโทษคะ" ฉันเผลอยกมือไหว้เซฮุนไปด้วย เล่นเอาเขาขำก๊ากไปเลย ให้ตายเถอะ มันตลกตรงไหนเนี้ย
"ฮะฮาฮา เอ่อ ขอโทษที ไม่คิดว่ายูจะยกมือไหว้ด้วย" ขำไม่หยุด ฉุดไม่อยู่ ให้ตายเถอะ ถ้าไม่ติดว่าหล่อนะ จะเตะให้ลอยไปกาแล็คซี่เลย
1วัน ผ่านไป
6/06
 วันนี้ฉันต้องไปหาโอเซฮุนที่ตึกเอสเอ็ม ตึกอะไรก็ไม่รู้ มีคนยืนอยู่หน้าตึกแถมกรี๊ดเสียงดัง ยิ่งกว่าเห็นบารัค โอบามา อีก เฮ้อออ วันนี้ที่โรงเรียนเค้าสอบซูนึง ซึ่งสำคัญมากกกก ของม.ปลายปี2 ที่กำลังจะขึ้นปี.3(อันนี้ไรท์มั่วนะ) เลยต้องมาซ้อมที่ตึกเอสเอ็ม ที่เซฮุนคุยกับอาจารย์ไว้แล้ว
  ฝั่ง เอ็กซ์โซ
"เซฮุน นายไม่ไปรับ เอ่อ คู่เต้นของนายมาเหรอ เดี๋ยวหลงจะยุ่งนะ" ไค เตือนผมอีกครั้งให้ลงไปรับยูที่กำลังมาที่ตึกซ้อมของพวกผมวันนี้
"ไม่เป็นไรเหรอหน่า เดี๋ยวเค้าก็คงถามจากพนักงานด้านล่างเองแหละ" ผมบอกปัดๆ เพราะผมขี้เกียจนี้แหละ
"เออ! ตามใจ " อ้าว ไอ้ดำพูดพร้อมกับสะบัดตูดงอลผมไปซะงั้น -0-*
 "ก๊อก ก๊อก ก๊อก"
"สวัสดีครับ มาหาใครเหรอ? "แบคฮยอนฮยองถามด้วยเสียงร่าเริง จนผมต้องหันไปมองที่ประตู ทำให้ผมได้เห็นเธอ  ยู อยู่ในชุดไปรเวท ไม่ใช่ยูนิฟอร์มนักเรียน หรือชุดซ้อมเต้น เธอใส่กางเกงยีนส์ที่มีรอยขาดนิดหน่อยทำให้ขาเรียวยาวของเธอดูยาวและเรียวขึ้นกว่าเดิม แต่ที่ทำให้ผมตะลึงก็คือ เสื้อเอวลอยสีพาสเทลนั้นต่างหาก หน้าท้องแบบราบขาวนวลยิ่งกว่ายิ่งกว่าผิวของซูโฮ (แกกำลังมองเสื้อผ้าอยู่ใช่มั้ยเน่!!)
"สวัสดีค่ะ"เธอพูดพร้อมกับยกมือไหว้ เล่นเอาพวกผมยิ้มขำกันทั้งห้องไม่ใช่มันตลกหรอก แต่มันน่ารักต่างหาก วัฒนธรรมของคนไทยมันน่ารักมากๆ และเป็นเอกลักษณ์สุดๆไปเลยล่ะ
"คือ เซฮุนโอปปา อยุ่ห้องนี้หรอเปล่าค่ะ"เธอถามด้วยน้ำเสียงหวาดๆใส่แบคฮยอน ให้ตายเถอะ มันน่ารักเกินไปแล้วน่ะ!!!
"อยู่ครับ เข้ามาก่อนสิ"ไอ่ไครีบไปเปิดประตูให้กว้างขึ้นเพื่อให้ยูเข้ามาในห้องได้ เห็นน่ารักไม่ได้เลยนะใอ่เพื่อนบ้าผู้หญิง -[]-"
 ...
..
......
...
"นี่ยูให้ผมช่วยสอนให้มั้ย?" ไคพูดเป็นครั้งที่พันล้านนนน หลังจากที่ฉันเต้นผิดอีกเป็นครั้งที่ร้อยแปด ทำไมเต้นไม่ได้ หนูอยากจิครายยย
"ไม่ต้องหรอกหน่า"เซฮุนพูด จะมีใครเข้าใจมั้ย ว่า เต้นแบบนี้หนูเต้นไม่ได้ น้ำเกือบจะเหลือ ล้มไม่รู้กี่ครั้งแล้ว T^T ช่วยรู้ที่เถิดว่าหนูเต้นไม่ได้ ไม่ต้องสอนแล้ว เปลี่ยนแนวเต้นเถอะ Y^Y
"ก๊อก ก๊อก"
"ขอโทษที ที่วันนี้ครูมาช้า" สงสัยจะเป็นครูสอนเต้นที่เซฮุนบอกว่าวันนี้จะมาสอนพวกเขาทั้งหมด เอ่อ ทั้งห้อง ยกเว้นฉัน
"ไหนลองเต้นให้ครูดูหน่อยสิ เซฮุนหนูด้วยน่ะจ้ะ" แงงงง มีอะไรหน้าอับหายขายขี้หน้ากว่านี้อีกมั้ย
"ครับ!!"ตอบเสียงหนักแน่นไปแล้วอีเซฮุนนนนนนนน(เสียงโหยหวน)
멀리 돌고 돌아서 다시 시작하는 곳에 다 왔어
มอล-รี ทล-โก ทล-รา-ซอ ทา-ชี ชี-จัก-ฮา-นึน กซ-เช ทา-วัซ-ซอ
ฉันออกไปรอบๆไกลออกไปแต่กลับมาอีกครั้งเพิ่มเริ่มใหม่

오류투성이지만 배워가며 강해질 수 있는 나
โอ-รยู-ทู-ซอง-อี-จี-มาน แพ-วอ คา-มยอ คัง-แฮ-จิล ซู-อิซ-นึน-นา
ฉันเต็มไปด้วยข้อผิดพลาด แต่ฉันก็ได้เรียนรู้ที่จะได้รับความแข็งแกร่ง

저 태양처럼 거대한 하나란 걸 아는 날
ชอ แท-ยัง-ชอ-รอม-กอ แท-ฮัน ฮา-นา-รัน-กอล อา-นึน-นัล
สักวันเราจะเห็นว่าดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางขนาดใหญ่และสวยงาม

오- 오- 모두 함께 가는 우리 미래로
โอ-โอ-โม-ดู ฮัม-เก คา-นึน อู-รี มี-แร-โร
Oh Oh ! ทุกคนร่วมกันไปสู่​​อนาคตของเรา

I need you and you want me, 지구란 이 별에서 오- 오-
I need you and you want me, ชี-กู-รัน-อี พยอล-เอ-ซอ โอ-โอ
ฉันต้องการคุณและคุณต้องการให้ฉันในดาวเคราะห์ที่เรียกว่าโลกนี้

Every, every, everyday 내가 만든 History.
Every, every, everyday แน-กา มัน-ดึน History.
ทุกๆๆวัน ฉันจะสร้างประวัติศาสตร์หน้าใหม่ขึ้นมา !

"ตึก!!! โอ๊ยยย!"

มโนเพ้อ ฝัน ฉันกับนาย2

5/06

  1 เดือนผ่านไป
  ทำไมอาจาร์ยต้องเรียกวันนี้ด้วยเนี้ย ถ้าไม่ติดว่าเป็นเด็กทุนนะ หึ! ไม่มาหรอก อากาศก็เริ่มจะหนาวแล้ว
"อ้าว ยูมาเร็วจัง?"จารย์ถามด้วยเสียงที่สดใสร่าเริงต่างจากฉันที่อุตสาห์ลุกขึ้นจากที่นอนทั้งๆนอนไปได้ไม่กี่ชั่วโมง (ก็แม่บอกว่าตอนดึกไม่ดีเลยนอนเช้า)
"หนูพักอยู่หอพักหลังโรงเรียนนะคะ่"ฉันบอกอาจารย์ด้วยน้ำเสียงเนือยๆ ให้ตายเถอะ อาจารย์ลืมจริงๆใช่มั้ยเนี้ย
"อ่อ โทษที นึกว่าพักอยู่แถวเมียงดง" -..-*
"ก๊อก ก๊อก"
"สวัสดีครับอาจารย์" ผู้มาเยืนใหม่ทักทายด้วยเสียงสุภาพ
"เซฮุนมาพอดีเลย ไปคุยเรื่องเพลงกับเรื่องท่าเต้นกับยูเค้านะ ใช้ห้องซ้อมHได้เลย" อาจาร์ยพูดเสร็จก็หายไปทันที อะไรจะรีบขนาดนั้น ทิ้งให้หนูอยู่สองต่อสองกับคนที่หล่อโลกแตกขนาดนี้นี่นะ อาจาร์ยจะใจร้ายเกินไปแล้วนะ(คือนางเอกไม่รู้จักเอ็กซ์โซน่ะ =ไรท์)
.....
..
.....
...
..
คุยกันไปคุยกันมาสุดท้ายก็เลือกเพลงHistory ของวง เอ่อ วง วงอีเอ็กซ์โอ นั้นแหละ ส่วนเรื่องท่าเต้นก็เต้นแบบ ต้องใช้ความรู้สึกเป็นตัวเชื่อมระหว่างฉันกันเซฮุน มันเป็นการเต้นที่ฉันไม่ถนัดเท่าไหร่ แต่เซฮุนที่เซียนเลยชัดๆ

멀리 돌고 돌아서 다시 시작하는 곳에 다 왔어
มอล-รี ทล-โก ทล-รา-ซอ ทา-ชี ชี-จัก-ฮา-นึน กซ-เช ทา-วัซ-ซอ
ฉันออกไปรอบๆไกลออกไปแต่กลับมาอีกครั้งเพิ่มเริ่มใหม่

오류투성이지만 배워가며 강해질 수 있는 나
โอ-รยู-ทู-ซอง-อี-จี-มาน แพ-วอ คา-มยอ คัง-แฮ-จิล ซู-อิซ-นึน-นา
ฉันเต็มไปด้วยข้อผิดพลาด แต่ฉันก็ได้เรียนรู้ที่จะได้รับความแข็งแกร่ง

저 태양처럼 거대한 하나란 걸 아는 날
ชอ แท-ยัง-ชอ-รอม-กอ แท-ฮัน ฮา-นา-รัน-กอล อา-นึน-นัล
สักวันเราจะเห็นว่าดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางขนาดใหญ่และสวยงาม

오- 오- 모두 함께 가는 우리 미래로
โอ-โอ-โม-ดู ฮัม-เก คา-นึน อู-รี มี-แร-โร
Oh Oh ! ทุกคนร่วมกันไปสู่​​อนาคตของเรา

"ติ๊ด" เซฮุนเดินไปปิดเพลง
"เต้นผิดอีกแล้วนะยู"

มโนเพ้อ ฝัน ฉันกับนาย

1

วันที่  5/05

    วันนี้เป็นวันรับใบจบของนักเรียนชั้นมัธยมปลายปี3 ของโรงเรียนSeoul Arts High School หรือ ว่าSopa โรงเรียนแห่งนี้เป็นที่นิยมของเหล่าไอดอลมากมายและวันนี้ก็มีไอดอลมาร่วมพิธีจบการศึกษาด้วยกันถึงสองคน นั้นก็คือโอเซฮูน กับคิมจงอิน เมมเบอร์วงเอ็กซ์โซเค ที่มาในชุดยูนิฟอร์มสีเหลืองสดใส ตัดกับผิวสีขาวราวน้ำนมของโอเซฮุนกับผิวสีแทนของคิมจองอิน ทำให้วันที่โรงเรียนคึกคักเป็นพิเศษ พิธีเริ่มไปเรื่อยๆจนมาถึงโอเซฮุน ขึ้นมารับใบจบการศึกษา เรียกเสียงกรี๊ดจากเพื่อนร่วมชั้นและแฟนคลับที่มาร่วมพิธีได้อย่างราวกับมีแม่เหล็กมาดึงดูด ทุกสายตาต่างจ้องมองไปที่เขา "โอเซฮุน" เจ้าของริมฝีปากสีชมพูนมที่บางเฉียบ เขาก้มหน้างุดมองพื้นเกือบตลอดเวลาที่ขึ้นไปยืนบนเวที ซึ่งทุกคนต่างรู้ดีว่าเซฮุนกำลังเขิล เมมเบอร์วงเอ็กซ์โซที่เหลือได้เดินมามอบดอกไม้ให้กับเซฮุน เจ้าตัวก้มหน้างุด ใบหน้าที่ขาวราวน้ำนมเริ่มขึ้นสีชมพูจางๆ ผู้ชายอะไร ยิ่งเขิลยิ่งน่าัก หลังจบพิธีก็ได้มีการถ่ายรูปหมู่อีกครั้ง 

"โอเซฮูน!" เสียงแสนนุ่มนวลเอ่ยเรียกเซฮุนที่กำลังจะกลับไป

"มีอะไรเหรอเปล่าครับอาจาร์ย"เขาถามอย่างนอบน้อม

"พอจะมีเวลาว่างสัก10นาทีมั้ย"อาจาร์ยถามขึ้น

"ครับ"

"ไปคุยกับครูที่ห้องพักครูหน่อย"เซฮุนยังงงกับสิ่งที่อาจาร์ยถาม แต่ก็เดินตามอาจาร์ยไปยังห้องพักครู

..

...

..

..

"เธอรู้ใช่มั้ยว่าตอนเปิดเทอมปีการศึกษาหน้าจะมีการต้อนรับน้องมัธยมปลายปี1 ที่พวกเธอทั้งชั้นต้องกลับมาช่วยงานที่โรงเรียนอีกครั้ง" เซฮุนผยักลง แต่ก็ยังสงสัยอาจาร์ยต้องการสื่ออะไรกับเขาแต่มันก็กระจ่างเมื่ออาจาร์ยพูดต่อว่า

"ครูอยากจะให้เธอ มาร่วมโชว์กับนักเรียนใหม่ซึ่งมาจากประเทศไืทย โชว์นั้นคือการเต้นแบบที่เธอถนัด เธอจะสามารถทำได้"

"ได้ครับ แต่จงอินเก่งกว่าผมอีกทำไมอาจาร์ยถึง..."

"ครูแค่ถามเธอก่อน ถ้าเธอไม่ตกลงมั้ย ถ้าไม่ครูก็จะให้จงอินมาเต้นแทนเธอ" เขาผยักหน้าอีกครั้ง 

"เดี๋ยวกครูจะให้เธอพบกับรุ่นน้องคนนั่น" พูดจบก็มีเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารัก ตัวเล็กมากเมื่อเทียบกับเซฮุน เธอมีผมยาวสีดำตัดกับผิวขาวของเธอ  ใบหน้าคมแต่ก็มีความหวานอยู่ในตัว ริมฝีปากสีชมพูพิ้งค์สดใส ธรรมชาติ ที่เซฮุนเห็นถึงขั้นกับตกตะลึง 

"อันยองอาเซโย"เธอพูดพร้อมกับโค้งให้เซฮุน แต่ไร้การตอบกลับจากเซฮุน ที่ยังอึ้งกับการปรากฏตัวของสาวน้อยตรงหน้า

"อ้าวนี่ ยู  ยูจัง ส่วนนี่โอเซฮุน" อาจาร์ยแนะนำตัวให้ทั้งสองคนได้รู้จักกัน

"ส่วนเรื่องเพลงหรือท่าเต้นพวกเธอก็คิดกันเองนะ ถ้ามีปัญหาก็มาหาครูได้ตลอด ส่วนเรื่องซ้อม ตอนนี้คงต้องไว้ค่อยเพราะเซฮุนกำลังจะคัมแบ็คเพลงใหม่" อาจาร์ยร่ายยาว 

"แล้วท่างค่ายของผมละครับ"เซฮุนถามอย่างสงสัย(?) 

"เรื่องนั้นครูคุยกับท่านประธานเรียบร้อยแล้วล่ะ เดี๋ยวครูจะโทรไปนัดพวกเธอมาซ้อมเองโอเคนะ" ทั้งสองคนผยักหน้างึกงัก

 ก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับไป แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคืออวัยวะที่อกด้านซ้ายของโอเซฮุนมันเต้นแรงราวกับบ้าคลั่ง "แล้วเจอกับอีกนะ" เซฮุนพึบพึมเบาๆ หลังจากถึงห้องซ้อมเต้นของตนกับเมมเบอร์คนอื่นๆ