มโนเพ้อ ฝัน ฉันกับนาย3

"โทษทีๆๆ"
"นี่ผมอายุมากกว่ายูนะ ควรใช้ภาษาสุภาพสิ" อะไรนักหนาเนี้ยยยยยยย><
"เอ่อ ขอโทษคะ" ฉันเผลอยกมือไหว้เซฮุนไปด้วย เล่นเอาเขาขำก๊ากไปเลย ให้ตายเถอะ มันตลกตรงไหนเนี้ย
"ฮะฮาฮา เอ่อ ขอโทษที ไม่คิดว่ายูจะยกมือไหว้ด้วย" ขำไม่หยุด ฉุดไม่อยู่ ให้ตายเถอะ ถ้าไม่ติดว่าหล่อนะ จะเตะให้ลอยไปกาแล็คซี่เลย
1วัน ผ่านไป
6/06
 วันนี้ฉันต้องไปหาโอเซฮุนที่ตึกเอสเอ็ม ตึกอะไรก็ไม่รู้ มีคนยืนอยู่หน้าตึกแถมกรี๊ดเสียงดัง ยิ่งกว่าเห็นบารัค โอบามา อีก เฮ้อออ วันนี้ที่โรงเรียนเค้าสอบซูนึง ซึ่งสำคัญมากกกก ของม.ปลายปี2 ที่กำลังจะขึ้นปี.3(อันนี้ไรท์มั่วนะ) เลยต้องมาซ้อมที่ตึกเอสเอ็ม ที่เซฮุนคุยกับอาจารย์ไว้แล้ว
  ฝั่ง เอ็กซ์โซ
"เซฮุน นายไม่ไปรับ เอ่อ คู่เต้นของนายมาเหรอ เดี๋ยวหลงจะยุ่งนะ" ไค เตือนผมอีกครั้งให้ลงไปรับยูที่กำลังมาที่ตึกซ้อมของพวกผมวันนี้
"ไม่เป็นไรเหรอหน่า เดี๋ยวเค้าก็คงถามจากพนักงานด้านล่างเองแหละ" ผมบอกปัดๆ เพราะผมขี้เกียจนี้แหละ
"เออ! ตามใจ " อ้าว ไอ้ดำพูดพร้อมกับสะบัดตูดงอลผมไปซะงั้น -0-*
 "ก๊อก ก๊อก ก๊อก"
"สวัสดีครับ มาหาใครเหรอ? "แบคฮยอนฮยองถามด้วยเสียงร่าเริง จนผมต้องหันไปมองที่ประตู ทำให้ผมได้เห็นเธอ  ยู อยู่ในชุดไปรเวท ไม่ใช่ยูนิฟอร์มนักเรียน หรือชุดซ้อมเต้น เธอใส่กางเกงยีนส์ที่มีรอยขาดนิดหน่อยทำให้ขาเรียวยาวของเธอดูยาวและเรียวขึ้นกว่าเดิม แต่ที่ทำให้ผมตะลึงก็คือ เสื้อเอวลอยสีพาสเทลนั้นต่างหาก หน้าท้องแบบราบขาวนวลยิ่งกว่ายิ่งกว่าผิวของซูโฮ (แกกำลังมองเสื้อผ้าอยู่ใช่มั้ยเน่!!)
"สวัสดีค่ะ"เธอพูดพร้อมกับยกมือไหว้ เล่นเอาพวกผมยิ้มขำกันทั้งห้องไม่ใช่มันตลกหรอก แต่มันน่ารักต่างหาก วัฒนธรรมของคนไทยมันน่ารักมากๆ และเป็นเอกลักษณ์สุดๆไปเลยล่ะ
"คือ เซฮุนโอปปา อยุ่ห้องนี้หรอเปล่าค่ะ"เธอถามด้วยน้ำเสียงหวาดๆใส่แบคฮยอน ให้ตายเถอะ มันน่ารักเกินไปแล้วน่ะ!!!
"อยู่ครับ เข้ามาก่อนสิ"ไอ่ไครีบไปเปิดประตูให้กว้างขึ้นเพื่อให้ยูเข้ามาในห้องได้ เห็นน่ารักไม่ได้เลยนะใอ่เพื่อนบ้าผู้หญิง -[]-"
 ...
..
......
...
"นี่ยูให้ผมช่วยสอนให้มั้ย?" ไคพูดเป็นครั้งที่พันล้านนนน หลังจากที่ฉันเต้นผิดอีกเป็นครั้งที่ร้อยแปด ทำไมเต้นไม่ได้ หนูอยากจิครายยย
"ไม่ต้องหรอกหน่า"เซฮุนพูด จะมีใครเข้าใจมั้ย ว่า เต้นแบบนี้หนูเต้นไม่ได้ น้ำเกือบจะเหลือ ล้มไม่รู้กี่ครั้งแล้ว T^T ช่วยรู้ที่เถิดว่าหนูเต้นไม่ได้ ไม่ต้องสอนแล้ว เปลี่ยนแนวเต้นเถอะ Y^Y
"ก๊อก ก๊อก"
"ขอโทษที ที่วันนี้ครูมาช้า" สงสัยจะเป็นครูสอนเต้นที่เซฮุนบอกว่าวันนี้จะมาสอนพวกเขาทั้งหมด เอ่อ ทั้งห้อง ยกเว้นฉัน
"ไหนลองเต้นให้ครูดูหน่อยสิ เซฮุนหนูด้วยน่ะจ้ะ" แงงงง มีอะไรหน้าอับหายขายขี้หน้ากว่านี้อีกมั้ย
"ครับ!!"ตอบเสียงหนักแน่นไปแล้วอีเซฮุนนนนนนนน(เสียงโหยหวน)
멀리 돌고 돌아서 다시 시작하는 곳에 다 왔어
มอล-รี ทล-โก ทล-รา-ซอ ทา-ชี ชี-จัก-ฮา-นึน กซ-เช ทา-วัซ-ซอ
ฉันออกไปรอบๆไกลออกไปแต่กลับมาอีกครั้งเพิ่มเริ่มใหม่

오류투성이지만 배워가며 강해질 수 있는 나
โอ-รยู-ทู-ซอง-อี-จี-มาน แพ-วอ คา-มยอ คัง-แฮ-จิล ซู-อิซ-นึน-นา
ฉันเต็มไปด้วยข้อผิดพลาด แต่ฉันก็ได้เรียนรู้ที่จะได้รับความแข็งแกร่ง

저 태양처럼 거대한 하나란 걸 아는 날
ชอ แท-ยัง-ชอ-รอม-กอ แท-ฮัน ฮา-นา-รัน-กอล อา-นึน-นัล
สักวันเราจะเห็นว่าดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางขนาดใหญ่และสวยงาม

오- 오- 모두 함께 가는 우리 미래로
โอ-โอ-โม-ดู ฮัม-เก คา-นึน อู-รี มี-แร-โร
Oh Oh ! ทุกคนร่วมกันไปสู่​​อนาคตของเรา

I need you and you want me, 지구란 이 별에서 오- 오-
I need you and you want me, ชี-กู-รัน-อี พยอล-เอ-ซอ โอ-โอ
ฉันต้องการคุณและคุณต้องการให้ฉันในดาวเคราะห์ที่เรียกว่าโลกนี้

Every, every, everyday 내가 만든 History.
Every, every, everyday แน-กา มัน-ดึน History.
ทุกๆๆวัน ฉันจะสร้างประวัติศาสตร์หน้าใหม่ขึ้นมา !

"ตึก!!! โอ๊ยยย!"